Viaducten N9, Schoorldam en de Stolpen
(ontwerp en detaillering viaducten)
Opdrachtgever: MNO/ Vervat
Jaar van ontwerp: 2009 - 2010
Jaat van uitvoering: 2010 -2012
In samenwerking met: Verburg Hoogendijk Architekten (technische detaillering)
Ambitiedocument: JAM architecten (i.o.v. Rijkswaterstaat)
Toelichting
Als onderdeel van de omleggingen in de N9 heeft VEVAP twee viaducten ontworpen. Om het uitzicht zo open mogelijk te houden zijn de viaducten zo slank en transparant mogelijk gehouden. Bij de vormgeving staat de horizontale belijning centraal. Er worden drie materialen gebruikt; basalt, beton en geborsteld RVS. Deze materialen sluiten aan op het lokale klimaat, het landschap en de kleuren in de omgeving. Onder wisselende weersomstandigheden krijgen ze een steeds ander uiterlijk.
Daarnaast is de zeewind karakteristiek voor het landschap langs de kust. Dit komt onder andere tot uiting in de karakteristieke windgeveegde beplantingen langs de N9. De (wind)geveegde vorm wordt als vormprincipe gehanteerd bij de detaillering van de brughoofden, randen van het brugdek en de leuningen.
- Landhoofd en brugdek
De viaducten zijn hoog gefundeerd. Hierdoor ligt het viaduct visueel los op het landschap en is het doorzicht dwars op de brug maximaal. Om het doorzicht nog ruimer te krijgen, worden de landhoofden rond uitgevoerd. De overspanning tussen de landhoofden wordt uitgevoerd als een voorgespannen betonnen brugdek (in het werk gestort). Het rijdek is 1,25 meter dik en verjongt (licht bollend) naar de randen toe.
- Rand en leuning
De leuning is ontworpen als onderdeel van de rand van het brugdek. De leuning helt net als de rand onder een hoek van 15 graden naar binnen en wordt in zijn geheel van geborsteld roestvrijstaal gemaakt. Voor de randafwerking is uitgegaan van de beleving van de automobilist vanaf de weg. Gestreefd is naar vrij uitzicht over het landschap. Voor een zo transparant mogelijk visueel effect en een zo rustig mogelijk beeld vanuit de auto is gekozen voor dunne stijltjes (lamellen) op korte afstand van elkaar. Passerend op snelheid vervagen de lamellen tot een transparant scherm. Door de dikte en de onderlinge afstand van de lamellen wordt lichthinder van autolampen op het landschap voorkomen.