Naoorlogse stadswijken, tussen Park en Stad
(Leidraad voor ruimtelijke ontwikkeling)
Opdrachtgever: Ministerie van VROM
Geschreven: 2003-2005
Gepubliceerd:2009
Auteurs: André de Hoop, Roel van Aalderen, Klazien Haitjema, Shyam Khandekar
Klankbordgroep: F. de Josselin de Jong (wageninegen UR), J.D. Janse en P.J. Romeijn (VROM)
Uitgever: Blauwdruk
Toelichting:
De ontwerpopgave blijft in de discussie over de herstructurering van de naoorlogse stad nog vaak onderbelicht. Deze publicatie biedt een systematische ontwerpbenadering van deze opgave. Aan de hand van de stedenbouwkundige opbouw van de naoorlogse wijken is een ontwerpmethode ontwikkeld, die de verschillende mogelijke vernieuwingsrichtingen en nieuwe stedelijke programma's in beeld brengt. Uitgangspunten daarbij zijn de bestaande kwaliteiten en het benutten van de ruimtelijke structuren en hun gebruiksmogelijkheden.
De publicatie gaat van start met een uiteenzetting van de naoorlogse wijk. De naoorlogse wijken worden ontleed in vier ruimtelijke structuurelementen; de kern, de rand, het interne netwerk en de woongebieden. Vervolgens kan gekozen worden voor drie vernieuwingsprincipes: herinrichting, transformatie en vervanging. De combinatie van de vernieuwingsprincipes met de ruimtelijke structuurelementen (geïllustreerd aan de hand van voorbeelden uit binnen- en buitenland) levert een systematisch overzicht op van kansen en mogelijkheden in de vernieuwingsopgave.
Het Haarlemse Schalkwijk wordt aan een modelmatige analyse onderworpen en er wordt ingezoomd op twee scenario's: verparken en verstedelijken.
Ook omvat het boek twee essays van Ruud Brouwers en Frank de Josselin de Jong (Wageningen UR) die de opgave voor de naoorlogse stad en het belang van deze systematische aanpak benadrukken.
Pers:
Het eerste wat opvalt aan het handboek zijn de vele mooie foto’s van deze vaak verguisde flatwijken, waaruit al blijkt dat de schrijvers deze wijken niet alleen maar onaantrekkelijk vinden. In deze ‘leidraad voor ruimtelijke ontwikkeling’ worden suggesties gedaan hoe deze wijken het beste kunnen worden aangepakt. Bijvoorbeeld door niet lukraak te slopen, maar eerst de stedenbouwkundige structuur te analyseren, en gebruik te maken van de sterke punten van het oorspronkelijke ontwerp.
Charlotte Huisman (De Volkskrant)
« terug